Inpakken

Na een ochtendje Skypen met Nederland gingen wij op bezoek bij vrienden voor koffie, lunch en middagactiviteiten. Dit waren de mensen bij wie wij in de zomer op bezoek zijn geweest in hun huis in Utah. De kinderen doken meteen de kelder in, net zoals bij zoveel Deerfielders het speeldomein. Wij dronken dus rustig onze koffie, maakten tosti's met door ons meegebrachte Nederlandse kaas en het was als vanouds gezellig.

Na de lunch gingen de 4 vrouwen schaatsen op een ijsbaan in de buurt en de 4 mannen gingen voetballen. Jake, de zoon van onze vrienden moest "uit" tegen Gurney, een stukje ten noorden van Deerfield. Ties, Kurt en ik hebben ook een beetje staan ballen. Ik heb wel eens eerder geschreven dat voetbal, net zoals andere sporten trouwens, hier plaats heeft in de parken. In dit park waren wel vaste voetbaldoelen en lijnen, soms moeten die er door de scheidsrechters op worden gezet. Iedere ouder brengt zijn eigen kind en heeft natuurlijk een stoel bij zich om langs de lijn te zitten. Dat wist ik allemaal al, maar ik heb vandaag geleerd dat de scheidsrechters worden betaald door de league. Het gaat dus allemaal helemaal anders dan in Nederland met al die clubs met eigen clubhuis, clubscheidsrechters en kantinemoeders.

Ties vermaakte zich wel met meegebrachte bal. Hij heeft eerst zelf gevoetbald, toen een bloedneus gekregen, daarna de hele eerste helft liggend in het gras bekeken en de tweede helft weer met mij gevoetbald. Zoals te zien was het weer uitstekend weer.

Jake in actie bij de warming-up

Na de wedstrijd is iedereen ook weer binnen, letterlijk, 2 minuten vertrokken. Onderstaande foto is gemaakt net na het laatste fluitsignaal.

Terwijl Ties nog even nageniet.

En ondertussen stonden Hailey en Dide met de moeders op de schaats.

Eenmaal thuis aangekomen gingen we de kinderspullen organiseren en inpakken. Dide en Ties waren er al heel lang in gedachten mee bezig en vonden het volgens ons wel een fijn idee dat het nu ook weer concreter werd. Ze hielpen allebei in ieder geval dapper mee met opruimen, inpakken en weggooien. Dide en Ties zijn klaar voor de verhuizers die we over een dikke week verwachten. Wij schieten overigens ook al aardig op, de meeste ruimtes in huis zijn al uitgemest en gesorteerd, de laatste klussen doen wij morgen.

Na al het harde werken zijn wij vanavond gaan eten bij een buffetrestaurant in de buurt, dat wilde Dide heel graag. Hier geen vlees, maar veel soep en salade, Natuurlijk wel pizza en macaroni & cheese, het moet natuurlijk niet té gek worden. Op de website gezien dat kinderen in Halloween kostuum gratis eten, dus ze nog snel even in de pakken gehesen. Wij hebben in ieder geval lekker gegeten. Morgen langs de deuren met een groep kinderen om snoep te scoren. Een soort vervroegde Sint Maarten, maar dan zonder de ballast van liedjes zingen. Het schijnt ook niet te gaan stormen, hagelen of zelfs regenen. Normaal schijnt er van 4 tot 7 uur te worden gelopen, maar wij weten nu al heel zeker dat wij dat niet gaan halen.