De afgelopen week hebben wij allemaal hard gewerkt. De kinderen hadden een drukke schoolweek, Saskia deed allerlei inpak- en schoonmaakactiviteiten en ik ben druk aan het proberen nog zoveel mogelijk werk in en om het lab af te krijgen. Niet al te veel spectaculairs te melden over die week dus.
Vrijdag was wel ongewoon, na wegbrengen van de kinderen gingen Saskia en ik samen de Mazda naar de verhuizer brengen, die wordt volgende week verscheept naar NL. Eerst moesten we nog even langs de garage, want er was een klein olielek, ontstaan na de vorige servicebeurt. Er bleek een afdichtingsring van de kap van het oliefilter te lekken, simpel te verhelpen gelukkig. Daarna door naar het verhuisbedrijf. Het was koel, maar prachtig helder weer, niet te druk op de weg en de navigatie gaf ons, onbedoeld, een toeristische route. Best lekker zo, het voelt toch altijd een beetje als spijbelen als ik niet aan het werk ben terwijl mijn collega's dat wel doen. Zeker tijdens een stop bij de Starbucks.
De verhuizers handelden het heel correct af en daarna reden we weer terug om nog wat andere verhuizing gerelateerde zaken te regelen in Deerfield (gemeentehuis, verzekeringskantoor en meer van dat soort van onze favoriete bezigheden). Het was een heel productief dagje zo.
Maandag komt een verhuisploeg om onze persoonlijke spullen op te halen voor verscheping naar Nederland. Vanaf dat moment leven wij 4 weken uit de koffer in ons eigen huis. Het is dus nu echt aftellen, nog maar 1 maand hier. Het blijven mixed emotions voor ons allemaal.
Volgend (lang) weekend gaan wij nog 1 keer flink op pad in dit grote land om vrienden te bezoeken in Arkansas. Daarover ongetwijfeld later meer. Dit weekend wordt het wat rustiger, Dide heeft een feestje, laatste spullen inpakken en misschien nog even naar buiten. Het is nu heel koud, heeft flink gevroren vannacht, maar het wordt morgen weer dik 15 graden en zonnig. Het kan alle kanten op in dit seizoen.
zaterdag 6 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Bij jullie "mixed feelings" over jullie as. vertrek, bij ons slaat de "terugkom koorts" ook wel een beetje toe.
Het komt nu heel dichtbij en wij kunnen ons bijna niet voorstellen dat de lange tijd dat jullie weg zijn nu bijna voorbij is. Toen jullie vertrokken zagen wij er best tegenop, zo lang zonder jullie aanwezigheid. En nu is het al bijna zover dat jullie terugkomen.
Wij zijn er erg gelukkig mee, dat kan ik jullie verzekeren.
En met ons de rest van het gezin, die kijken ook reikhalzend uit naar jullie thuiskomst.
Geniet van je laatste weken, al of niet geimproviseerd. Skypen wordt na dit weekend ook behelpen, want dat moet met je Ipad en dat betekent geen beeld. Maar gelukkig weten we nog exact hoe jullie eruit zien, dus missen zullen we jullie niet als je op Schiphol arriveert. Liefs van Ria en Henk
Een reactie posten